Mots perdus

Al mijn onschuld, nu van mij

afgewassen en verlaat mijn

lichaam dat stilletjes uitdooft.

Ik wandel in deze leegte

opgebrand en vergeten

waar de tijd alle stilte rooft.

Hier sta ik dan

met de sporen die jij achterliet

in vergeten dromen

bedekt met littekens

die niemand ooit ziet en

al de woorden die ik niet vergeten kan.

 

Alleen in een overbevolkte kamer

zit je ver verborgen onder mijn kleren,

je bewandelt mijn huid met rozendoornen en

daar vind je mij

tussen de belofte van het moment

en de overgave, met opgeheven handen

waar liefde buitenspel staat,

begint te jeuken, te branden.

(uit: Verlangen//een hart dat zwijgt: Verloren woorden)

(Mots perdus, French for "lost words".)