Suadade

Nadat alles gezegd is

probeer ik je te vatten

op dit lege vel papier.

Voorzichtig kijk ik terug

de deur staat nog op een kier

wachtend tot je weer binnen komt

wachtend, met omgekeerde rug.

 

De gedachte aan een vergeten zomer

van zachte stemmen en geen plaats voor woede

terwijl mijn lichaam verbrandt aan gevoelens

Wat als wij straks ouder zijn?

Je ogen staan maar koeltjes, 

zoekend naar verloren jaren,

pleitend door vergeten pijn.

 

Nu kijk ik nog eens terug, en

indien jij het nog niet zag,

ik schrijf je hier neer.

Ik vraag me alleen af:

is het mijn schuld, 

dat ik niet eens hoorde, 

dat je brak?

(uit: Verlangen//een hart dat breekt: Breekpunt)

(Suadade, Portuguese noun: "A vague, constant desire for something that does not and probably cannot exist, a nostalgic longing for someone or something loved and then lost.")